RADA PARAFIALNA

Charakter i zadania Rady Duszpasterskiej (zwanej też potocznie radą parafialną) określają Kanony 511-514, a zwłaszcza Kanon 536 Kodeksu Prawa Kanonicznego, który brzmi:

Kodeks Prawa Kanonicznego (KPK) 536: "1. Jeśli zadaniem biskupa diecezjalnego, po zasięgnięciu opinii Rady kapłańskiej, byłoby to pożyteczne, należy w każdej parafii ustanowić radę duszpasterską. Ma jej przewodniczyć proboszcz, a członkami powinni być wierni wraz z tymi, którzy z urzędu uczestniczą w trosce duszpasterskiej o parafię i pomagają w ożywianiu działalności pasterskiej 2. Rada duszpasterska posiada jedynie głos doradczy i kieruje się normami określonymi przez biskupa diecezjalnego."

Na poziomie lokalnym, tj. w Archidiecezji Warszawskiej, statut parafialnej rady duszpasterskiej (w tym jej skład, zasady funkcjonowania i zadania) są przedstawione w Załączniku 6 do dokumentów IV Synodu Archidiecezji Warszawskiej (2003).

STATUT PARAFIALNEJ RADY DUSZPASTERSKIEJ

W ciągu sześciu miesięcy od kanonicznego objęcia parafii proboszcz ma obowiązek powołać Parafialną Radę Duszpasterską (PRD) lub potwierdzić jej skład dotychczasowy.
Rada Duszpasterska jest miejscem dialogu duchownych i świeckich, współpracy i odpowiedzialności za parafię. Jej zadaniem jest wspomaganie proboszcza w działalności duszpasterskiej.
W skład Rady wchodzi z urzędu: proboszcz jako jej przewodniczący, wikariusze parafialni, katecheci oraz przedstawiciele instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Ponadto w skład Rady należy powołać przedstawicieli całej wspólnoty parafialnej odznaczających się wysokim poziomem moralnym, roztropnością i zaangażowaniem apostolskim parafii, zwłaszcza członków grup, ruchów i stowarzyszeń działających przy parafii z uwzględnieniem stanów, zawodów, wieku oraz terytorium parafii. Ilość członków Rady winna być dostosowana do wielkości i potrzeb parafii.
Członków PRD, którzy nie wchodzą w jej skład z urzędu, powołuje proboszcz na podstawie własnego rozeznania i potrzeb parafii, po uprzedniej konsultacji ze swoimi współpracownikami. Wiernych świeckich można też powoływać w drodze wyboru przez parafian; dokonany wybór wymaga jednak zatwierdzenia proboszcza.
Przed pierwszym posiedzeniem członkowie Rady winni złożyć na ręce księdza proboszcza przyrzeczenie wiernego i zgodnego z przepisami prawa kanonicznego postępowania.
Kadencja Rady trwa trzy lata. Mandat poszczególnych członków może być przedłużany na kolejne kadencje. W nadzwyczajnych okolicznościach i uzasadnionych przypadkach proboszcz może odwołać członka Rady uzasadniając wobec niego i Rady swoją decyzję.
Dopuszcza się możliwość uzupełnienia PRD o nowych członków w czasie trwania jej kadencji.
PRD jest organem doradczym i wspomagającym w działalności duszpasterskiej. Szczególnym przedmiotem jej troski powinno być zatem pogłębienie religijnej świadomości parafian, budzenie postawy odpowiedzialności za parafię jako wspólnotę, dbałość o wychowanie chrześcijańskie, rozwijanie inicjatyw apostolskich wśród parafian, formułowanie propozycji i wniosków dotyczących doskonalenia pracy duszpasterskiej w parafii.
Do proboszcza należy zwoływanie Rady, przewodniczenie jej posiedzeniom, ustalanie porządku obrad, nadzór nad wykonaniem podjętych ustaleń oraz reprezentowanie Rady. W szczególnych przypadkach proboszcz, może ustanowić spośród członków PRD, swojego delegata zlecając mu przewodniczenie obradom.
Posiedzenia Rady powinny odbywać się przynajmniej raz na trzy miesiące, a członkowie o jej posiedzeniu powinni dowiadywać się przynajmniej na tydzień przed terminem.
Rada powinna wybrać z pośród siebie sekretarza, który prowadzi księgę protokołów z poszczególnych posiedzeń. Księgę tę przechowuje się w archiwum parafialnym i podlega ona wizytacji biskupiej i dziekańskiej.
Działalność Rady ustaje po objęciu parafii przez nowego proboszcza, który jednakże może w ciągu sześciu miesięcy potwierdzić jej dotychczasowy skład.
W poszczególnych przypadkach Arcybiskup może zezwolić na inne zasady powoływania PRD.