Środa IV tygodnia Okresu Wielkanocnego

Ewangelia wg św. Jana 12,44-50.

Jezus tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby każdy, kto...

25 lat Parafii

Objawienia Pańskiego w Bliznem

Czy od momentu zapłodnienia mamy do czynienia z bytem ludzkim?

Tak. Mężczyzna i kobieta mogą począć tylko małego człowieka. W momencie zapłodnienia zostaje precyzyjnie określony unikalny zestaw ludzkich genów każdej osoby. Jeśli życie człowieka nie rozpoczyna się w momencie zapłodnienia, to nie rozpoczyna się nigdy; w przeciwnym razie skąd pochodziłaby nowa informacja genetyczna? Nawet sformułowanie „dziecko z probówki” dowodzi, że zapłodnienie jest powszechnie uznawane za moment powstania człowieka.

„Embrion jest bytem ludzkim. Czy jest jednak osobą ludzką?”

Tak. Każdy człowiek jest osobą ludzką! Czy można by kogokolwiek wykluczyć z grona osób ludzkich? Z jakiej racji? Z tego powodu, że jest jeszcze zbyt mały? Chory? Obarczony jakąś wadą dziedziczną? Każdy z nas był kiedyś maleńkim embrionem – czy chciałbyś, aby wówczas nie uznano Cię za człowieka i pozwolono zginąć?...

„Czy przekonanie, że embrion jest osobą ludzką, nie jest tylko jakąś nieuzasadnioną prywatną opinią?”

Nie. Uznanie, że zapłodnienie jest początkiem nowego życia ludzkiego, nie jest kwestią gustu czy opinii – to fakt biologiczny. Wszystkie dowody naukowe na to wskazują, nic natomiast nie dowodzi tezy przeciwnej.

„Jak ocenić fakt, że wiele embrionów ginie w pierwszych dniach istnienia?”

Nie jest istotne, czy człowiek żyje 80 lat, dwa lata czy jeden dzień – każdy poczyna się, przechodzi etapy swojego wzrostu, życia i obumierania. U jednych trwa to długo, u innych krótko. Prawdopodobnie każdy z nas ma rodzeństwo, o którym nigdy nikt nie wiedział, nawet nasi rodzice.

„Dopóki embrion nie zaimplantuje się w macicy, nie może być człowiekiem.?”

Implantacja w ścianie macicy, która następuje zwykle w 4–9. dniu po zapłodnieniu, niczego nie zmienia w wewnętrznej strukturze dziecka w stadium embrionalnym. Zmienia się tylko „miejsce jego zamieszkania”. Przedtem był nim jajowód, teraz staje się nim ściana macicy matki. Kiedyś dziecko opuści organizm swej matki na zawsze. Implantacja w ścianie macicy jest tylko zmianą „zewnętrzną”, a nie istotową poczętego dziecka.